Na de afgelopen weken veel regelwerk te hebben gedaan (zowel organisatorisch als qua hout) waren we vandaag eindelijk toe aan het plaatsen van de gipsplaten. Dubbelop wel te verstaan. Dat is lekker stevig en het isoleerd het geluid ook beter.
Vandaag zijn de stucadoors vroeg begonnen (met een eigen sleutel, wij kwamen pas later...). Het resultaat is meteen indrukwekkend: een ruimte oogt direct anders wan
neer de voegen tussen het kalkzandsteen niet meer zichtbaar zijn. Een van de stucadoors moest echter weg om vader te worden (dat is ook gelukt: diezelfde dag is een dochter van 7 pond is ter wereld gekomen).
Rian en Matthias hebben de ytongblokken voorgestreken met voorstrijkmiddel. Voor iemand die dat nog nooit gedaan heeft deed Rian het best aardig. Eline is maar weer verder gegaan met een deur te schuren. Het was toch veel te warm om te verven.
Ik weet niet of het als officieel werkwoord in de dikke Van Dale voorkomt, maar dat het serieus veel werk is, dat stuckwerkvoorbereiden, dat is zeker!
Rian en Matthias waren ook weer van de partij. Zij hebben het ondankbare karwij van electradraden trekken gedaan: je hebt het wel nodig, maar je ziet er later weinig van. Wel blijven opletten overigens, voor je het weet wordt blauw en bruin door elkaar gehaald en krijg ik de schuld. Na enig diskussieren met elkaar zijn we er uit: bruin is fase ('aanvoer') en blauw is nul ('afvoer'). Tussen een schakelaar en een lichtpunt vervangt zwart de bruine draad. Simpel toch?
Andre had ook nog iets heel knieftigs bij zich: vier beugels voor de bar. Deze worden over het halfhoge yto
ng muurtje geschoven en bevestigd. Ze verdelen de moment-krachten (?) beter over de blokken waardoor het geheel veel steviger is. Met zeer uitbundig veel dank aan de zwager van André die zijn eigen staalbedrijf toch enkele uren de rug toe heeft moeten keren om hoogstpersoonlijk dit ijzer in elkaar te lassen, boren, menieen en dergelijke. Het resultaat mag er wederom wezen.
Eline, Lorette en Marloe waren vandaag met het hout in de weer: deuren schuren, kozijnen schuren, gaatjes vullen, weer schuren en daarna verven natuurlijk. Dit laatste ging echter niet op voor de deuren want twee dames moesten onverwacht voortijdig weg (het gaat weer goed met Erik, maar zijn motor is een wrak). Eline heeft nog wel een groen kleurtje aan de voorste twee beweegraampjes gegeven, die kunnen volgende week weer worden opgehangen.
Rian en Matthias hebben mij geholpen met het aanleggen van de regenwaterafvoer (zie vorige post). Het plaatmateriaal voor de bovenverdieping heb ik gescoord uit een verbouwing van het Greijdanus College. Dat ligt nu mooi klaar voor verdere verwerking.
We werden bij binnenkomst begroet door een fladderende vriend, al fladderde hij/zij niet meer zo fanatiek. Had zich waarschijnlijk ingesloten tijdens de werkzaamheden gisteren (of het ligt aan het ontbreken van een deel van de vogelschroten...). Gelukkig konden we het makkelijk vangen en buiten weer vrijlaten (het beestje heeft wel een halfuur op het gras zitten bijkomen.
Vandaag hebben we de oprit aangepakt. De nutsbedrijven zijn gisteren geweest, nu hoeft er niet veel meer gegraven worden op dat traject. Matthias, Rian en Eline waren van de partij. Evelien en Lorens waren er ook bij!
Om 13.00 uur kwam keurig op tijd de zandwagen met 12 kuub zand (de teller staat dus nu op 87kuub). Eerst maar eens kijken hoever we hiermee komen, er kan later altijd nog meer bij.
t zand te verspreiden. Rond 4 uur was het alweer redelijk vlak. Opnieuw aantrillen en klaar is klara! Daarna mochten de jongens nog even op veilige afstand van het huis met de graafmachine spelen.
Soms heb je van die dagen dat alles tegen lijkt te zitten. Vandaag was zo'n dag.
De jongens van BAM, die de combi-aansluitingen in de meterkast zouden maken, waren bijna klaar. Gas, water en elektra was keurig naar binnen gewerkt, behalve de CAI. Op zich nog niet zo belangrijk voor TV of dergelijke, maar aangezien er zelfs geen mantelbuis was neergelegd (dat mocht niet van de bazen) zou op een later tijdstip de oprit opnieuw worden opengebroken. Ik zag mijn hele planning in het water vallen. Dus ik de BAM gebeld, daarna de Rendo en tenslotte kwam ik bij Essent uit. Anderhalf uur later stond die laatste bij mij aan de deur met de mededeling dat hij een aannemer had gevonden die de CAI er alsnog in zou leggen. Leek dat toch nog allemaal goed te komen.
Toen ik het huis binnenstapte merkte ik meteen de staal-matten en vloerverwarmingsbuizen op. Enkele denkseconden later besefte ik dat de vloer nog niet af was. Vloer nog niet af?!!!!! De aannemer gebeld, die was net zo verrast als ik. Het bleek dat het zand op was en dat dat de reden was voor het uitstel. Later die dag kwam de vloerenlegger alsnog om de laatste paar vierkante meter te leggen.
Het eerste deel van de vloer ligt er in! mooi strak, daar kunnen straks de tegeltjes mooi vlak op gelijmd worden. De bijkeuken, kamer en keuken zijn klaar. Morgen de rest.
Deze week moest alles gereed komen voor de afwerkvloer. Volgens mij is dat gelukt (mocht mij nog wat te binnen schieten, dan is het nu te laat.
Zaterdag was een drukke dag met veel hulp en veel te doen. Netto resultaat van deze dag: er is een kookgedeelte in de hut geinstalleerd door Silvan en Joran; de volgelschroten zijn voor 80
% onder de pannen (geschroefd) door Hielke en Jordi; binnen hebbeb Marit en ik alles gereed gemaakt voor de cement-dekvloer; en er zijn weer twee binnendeuren aan beide zijden geschuurd door Eline (nog 5 te gaan). En het gras is weer gemaaid!
