Regelmatig neem ik Remon en Joran mee. Niet alleen voor de gezelligheid, en om eline ook eens rust te geven, maar zeker ook voor het vele werk dat ze verrichten. Na een uur zijn ze het dan meestal zat, echter niet dit keer. Samen gezaagd, gesjouwd en gesloopt.
Vooral dat laatste had enorme aantrekkingskracht. "Pap, mogen we nu eindelijk dat muurtje slopen?" klonk het om het kwartier. Jammer dat die mokers zo zwaar zijn...
Verdere noemenswaardige zaken:
- het gas is afgesloten
- de steen en de dakpan zijn goedgekeurd door de welstandcommissie
- de bouwaanvraag is mondeling accoord, en moet alleen nog administratief worden verwerkt.
Daar krijg je wel een blij gezocht van, of niet soms.
